Δημοφών

I

Όνομα μυθολογικών προσώπων.

1. Γιος του Κελεού και της Μετάνειρας, οι οποίοι στη μυθολογία αναφέρονται ως βασιλιάδες της Ελευσίνας. Σύμφωνα με την παράδοση, η Δήμητρα, κατά την περιπλάνησή της ανάμεσα στους ανθρώπους μετά την αρπαγή της Περσεφόνης, έφτασε στην Ελευσίνα. Εκεί φιλοξενήθηκε από τον Κελεό, ο οποίος της εμπιστεύτηκε τη φροντίδα του μικρού Δ. Η Δήμητρα θέλησε να κάνει το παιδί αθάνατο εκθέτοντάς το κρυφά στη φωτιά. Μια νύχτα όμως η Μετάνειρα διέκοψε το έργο της θεάς, επειδή νόμισε ότι η Δήμητρα ήθελε να κάψει τον γιο της. Η θεά τότε φανερώθηκε και εξήγησε τον σκοπό της, με τη διακοπή όμως αυτή o Δ. έχασε για πάντα την αθανασία.

Το θέμα της χαμένης αθανασίας το συναντάμε στις μυθολογίες όλων των λαών. Εδώ όμως αποκτά ιδιαίτερη σημασία με την παρουσία της Δήμητρας, η οποία, παρότι δεν κατόρθωσε να χαρίσει στους ανθρώπους την αθανασία, εξασφάλιζε στους μυημένους στη λατρεία της την ανάσταση και μια ευτυχισμένη ζωή μετά θάνατον.

2. Βασιλιάς της Αθήνας. Σύμφωνα με τη μυθολογία ήταν γιος του Θησέα και της Φαίδρας. Οι Αθηναίοι πίστευαν ότι είχε λάβει μέρος στον πόλεμο της Τροίας και ότι μετέφερε από εκεί το παλλάδιο. O Καλλίμαχος και ο Οβίδιος τραγούδησαν την ερωτική του περιπέτεια με τη Φυλλίδα, κόρη του βασιλιά της Θράκης Σίθωνα.

II

(4ος αι. π.Χ.). Αθηναίος στρατηγός. Βοήθησε, μαζί με τον Χαβρία, στην απελευθέρωση των Θηβών από την κυριαρχία της ολιγαρχικής φατρίας που είχαν επιβάλλει οι Λακεδαιμόνιοι.